grandino, ―, atus, 1. [grando]
1) egysz. grandinat, jég esik v. hull; átv. ért. sagittis, saxis grandinat, hull mint a jégeső a nyil- és kőzápor.
2) cs. elver (a jég); vinea grandinata, a jégtől elvert; ||átv. ért. egyh. justo dei judicio intrinsecus grandinantur.